Gedicht Dominique De Groen en OKAN-jongeren siert campus Kattenberg
JPG
Verschillende pilaren aan de ingang van de campus bevatten elk een aantal zinnen van het gedicht.
Vijftien OKAN-jongeren hebben samen met dichter Dominique De Groen een gedicht gemaakt, dat vanaf nu permanent te bezichtigen is aan de ingang van Campus Kattenberg van Arteveldehogeschool. De jongeren reflecteren over hun tijd in Gent en hun leven voor ze naar hier kwamen. Elke pilaar aan de ingang telt een aantal zinnen, zodat voorbijgangers het gedicht stap voor stap ontdekken.
De Stad Gent wilde graag samen met dichter en cultuurprijswinnaar Dominique De Groen een artistiek project opzetten. De Groen wilde een maatschappelijk relevant, duurzaam kunstwerk realiseren en dat idee mondde uit in een project waarbij cultuur en onderwijs elkaar versterken. De dichter ging aan de slag met vijftien OKAN-jongeren van het Hoger Technisch Instituut Sint-Antonius.
Het creatieproces bestond uit vier schrijfsessies, het gedicht zelf reflecteert over de gevoelens van de jongeren over het leven in Gent, hun leven voordat ze naar Gent kwamen, heimwee, de toekomst, jong zijn, enzovoort.
Dominique vroeg ons om te schrijven over wat we belangrijk vinden. Daarom gaat mijn alinea over hoeveel mijn mama en papa voor mij betekenen. Wat ik daar zeg, zal nooit veranderen. Wat er ook gebeurt.
Jongere van OKAN-klas die meeschreef aan gedicht
Deze vijftien jonge mensen zijn elk om hun eigen reden in Gent terechtgekomen. Samen kwamen ze tot één gedicht dat raakt aan hun gevoelens over onder meer het leven in Gent en hun leven voordat ze naar Gent kwamen. Dat maakt dit gedicht en dit project voor mij heel waardevol.
Sami Souguir, schepen van Cultuur
Onderdeel van poëzieroute
Op zoek naar een relevante plek voor het gedicht, sprongen de lerarenopleiding en mediatheek van Arteveldehogeschool aan de Kattenberg in het oog. De medewerkers van de mediatheek zijn betrokken bij dit project en zorgen al jaren voor een uitgebreid boekenaanbod NT2. De tekst is gepatineerd in de verzinkte pilaren aan de ingang van het gebouw en laat zich zin na zin ontdekken. Een extra troef van de locatie is dat het gedicht meteen kon worden opgenomen in de poëzieroute.
Het gedicht is van de hand van deze volledige groep jongeren. Ik heb alleen geholpen om het te laten ontstaan en daar ben ik wel trots op. Het is mooi dat één tekst de ideeën van een hele groep mensen weerspiegelt.
Dominique De Groen, dichter en winnaar Cultuurprijs 2022
